کد مطلب:227796 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:225
موقعیت امام رضا در دوران امامت در مدینه
مدت امامت حضرت رضا علیه السلام حدود 20 سال طول كشید كه 17 سال آن در مدینه و سه سال آخر آن در خراسان گذشت.
امام رضا علیه السلام در مدینه پس از شهادت پدر، امامت بر مردم را بر عهده گرفتند و به رسیدگی امور پرداختند. سپس شاگردان پدر را به دور خود جمع كردند و به تدریس و تكمیل حوزه ی علمیه ی جدشان امام صادق علیه السلام پرداختند و در این راستا گام های استواری برداشتند.
موقعیت امام رضا علیه السلام در مدینه، همه ی علما و شخصیت های سیاسی و اجتماعی حجاز را تحت الشعاع قرار داد. مردم در همه ی شؤون مادی و معنوی، ایشان را مرجع و پناهگاه خود می دانستند و نور وجود ایشان چون خورشیدی بر قلب ها می تابید و روشنی بخش افكار تاریك بود. آن حضرت برای رفع مشكلات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مردم، در همه ی امور دخالت می كردند و در متن جامعه قرار داشتند و در امور و مسایل مختلف اجتماعی، هرگز لحظه ای بی تفاوت نبودند؛ به ویژه در
[ صفحه 33]
دو بعد فرهنگی و سیاسی، تلاش فراوانی داشتند.
آن بزرگوار در گفتگویی با مأمون در خراسان فرمودند:
این كه من در اینجا (خراسان) ولیعهد شده ام، از نظر من هیچ گونه بر موقعیت من افزوده نشده است. من در مدینه در موقعیتی بودم كه نامه ام به مشرق و مغرب می رفت. بر مركب خود سوار می شدم و در راه های مدینه عبور می كردم. هیچ كس در آن جا عزیزتر از من نبود و هر كسی حاجتی داشت، آن را از من می طلبید و تا حد توان نیازهای نیازمندان را تأمین می كردم. [1] .
[ صفحه 34]
امام رضا علیه السلام در مدینه پس از شهادت پدر، امامت بر مردم را بر عهده گرفتند و به رسیدگی امور پرداختند. سپس شاگردان پدر را به دور خود جمع كردند و به تدریس و تكمیل حوزه ی علمیه ی جدشان امام صادق علیه السلام پرداختند و در این راستا گام های استواری برداشتند.
موقعیت امام رضا علیه السلام در مدینه، همه ی علما و شخصیت های سیاسی و اجتماعی حجاز را تحت الشعاع قرار داد. مردم در همه ی شؤون مادی و معنوی، ایشان را مرجع و پناهگاه خود می دانستند و نور وجود ایشان چون خورشیدی بر قلب ها می تابید و روشنی بخش افكار تاریك بود. آن حضرت برای رفع مشكلات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مردم، در همه ی امور دخالت می كردند و در متن جامعه قرار داشتند و در امور و مسایل مختلف اجتماعی، هرگز لحظه ای بی تفاوت نبودند؛ به ویژه در
[ صفحه 33]
دو بعد فرهنگی و سیاسی، تلاش فراوانی داشتند.
آن بزرگوار در گفتگویی با مأمون در خراسان فرمودند:
این كه من در اینجا (خراسان) ولیعهد شده ام، از نظر من هیچ گونه بر موقعیت من افزوده نشده است. من در مدینه در موقعیتی بودم كه نامه ام به مشرق و مغرب می رفت. بر مركب خود سوار می شدم و در راه های مدینه عبور می كردم. هیچ كس در آن جا عزیزتر از من نبود و هر كسی حاجتی داشت، آن را از من می طلبید و تا حد توان نیازهای نیازمندان را تأمین می كردم. [1] .
[ صفحه 34]
[1] عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 155.